Jakie wsparcie otrzymasz na uczelni, mając zaburzenia zdrowia psychicznego?
Coraz więcej młodych zgłasza problemy zdrowia psychicznego. Nie musi to wcale oznaczać, że mogą przeszkodzić ci w dalszym kształceniu.
Szacuje się, że aż 1,5 mln Polaków choruje na depresję. Wielu z nich boi się podjęcia pracy. Jesteś jedną z nich? Przeczytaj i dowiedz się więcej, jak poradzić sobie z taką sytuacją, abyś nie musiał przez to przechodzić sam/a.
Szacuje się, że aż 1,5 mln Polaków choruje na depresję. Jeśli jesteś jedną z nich, wiesz, jak trudno łączyć pracę z chorobą. Być może twoje objawy są na tyle silne, że nigdy nie podjąłeś się zdobycia pierwszej pracy? Przeczytaj i dowiedz się więcej, jak poradzić sobie z taką sytuacją, abyś nie musiał przez to przechodzić sam/a. Naszą wskazówkę znajdziesz na końcu!
Przyczyny powstawania depresji mogą być naprawdę różne. Depresja może być uwarunkowana genetycznie. Możemy odziedziczyć predyspozycje, które niekoniecznie oznaczają, że choroba się rozwinie. Podobnie jak z przyczynami osobowościowymi – niskie poczucie własnej wartości, pesymizm mogą, ale nie muszą prowadzić do choroby. Dość dużo osób zapada na depresję poprzez ciężkie, traumatyczne przeżycia jak śmierć bliskiej osoby lub długotrwały stres spowodowany na przykład rozwodem. Także zaburzenia hormonalne mogą przyczynić się do zwiększonej podatności na depresję. Podobnie jak niektóre przewlekłe choroby czy też długotrwale stosowane leki.
Praca z jednej strony może być bezpośrednim czynnikiem powodującym depresję (długotrwały stres związany z obowiązkami lub niesprzyjającym środowiskiem w pracy). Z drugiej strony – jej brak jest także niebezpieczny, powoduje brak stabilności, płynności finansowej, stałości obowiązków i rutyny.
Światowa Organizacja Zdrowia wymienia aż 10 objawów depresji, z czego trzy są określane jako główne. Są to obniżony nastrój, brak radości i energii. Oprócz tego bardzo często można spotkać się z niską samooceną, poczuciem winy, myślami i zachowaniami samobójczymi, niższej niż normalnie sprawności intelektualnej. Oprócz tego także zaburzenia aktywności, snu oraz apetytu (i co się z tym wiąże – masy ciała).
Chorobę diagnozuje się, jeśli u pacjenta wystąpią co najmniej 4 objawy, w tym 2 główne. Możemy ją podejrzewać jak trwa to dłużej niż dwa tygodnie i wpływa znacząco na wykonywanie codziennych aktywności i obowiązków.
Chory ma problemy z pracą zawodową. Może nie być w stanie czasem nawet wstać z łóżka, a co dopiero wykonywać powierzanych mu zadań w pracy. Brakuje mu motywacji. Odczuwa zmęczenie, ma trudności z koncentracją. Nie ma ochoty na kontakty międzyludzkie, izoluje się od współpracowników. Przestają go interesować rzeczy, które kiedyś były bardzo atrakcyjne.
Kiedy masz podejrzenie, że depresja może dotyczyć ciebie, porozmawiaj najpierw z najbliższymi, o których wiesz, że mogą odpowiednio pomóc. Potrzebujesz wsparcia i zrozumienia. Potrzebujesz słyszeć komunikaty w stylu:
- jestem - widzę - rozumiem – przyjmuję (Jestem przy tobie. Widzę, przez co przechodzisz. Rozumiem, jak może być Ci ciężko.),
- wspieram (Przejdziemy przez to razem. Poczekam na Ciebie!),
- mogę pomóc (Co mogę dla ciebie zrobić? Na co masz ochotę?).
Doradzamy skorzystać z internetowych testów na depresję na przykład w klasyfikacji DSM V. Pamiętaj, że jeśli czujesz, że dzieje się z tobą coś niedobrego, nie zwlekaj z szukaniem specjalisty. Najlepiej zgłoś się do psychologa, psychoterapeuty lub psychiatry. Ale jeśli nie masz innej możliwości, może pomóc i skierować cię do odpowiedniego lekarza nawet twój lekarz POZ.
Bardzo wielu chorych na depresję stara się pracować. Jednak praca ta jest wykonywana ogromnym wysiłkiem, często poniżej swoich możliwości. Naukowcy badający korelację pomiędzy depresją a poziomem zaangażowania potwierdzili, że im wyższy poziom depresji, tym mniejsze zaangażowanie w pracę. To, czy chory jest zdolny do pracy, zależy od rodzaju pracy oraz jego stanu. W wielu przypadkach kompletnie nie jest to możliwe. Na dodatek często jest ryzyko, że stan się pogorszy.
Nie zawsze możesz czuć się na siłach, aby pracować. Zależność pomiędzy pracą a depresją jest bardzo duża. Depresja może wpłynąć na Twoją zdolność do wykonywania pracy, a stres związany z pracą może powodować rozwój zaburzeń nastroju lub je pogłębiać. Szczególnie obciążające dla pracownika mogą być takie czynniki jak:
- przeciążenie pracą,
- stawianie przez pracodawcę zbyt wysokich wymagań, często wykraczających poza kompetencje pracownika,
- niedocenianie wykonywanej pracy,
- zbyt duża odpowiedzialność ciążąca na jednej osobie,
- różnego rodzaju problemy i konflikty ze współpracownikami.
Na pewno pomaga zrozumienie ze strony współpracowników, wspierająca atmosfera. W większych firmach spotyka się darmowe spotkania z psychologiem w ramach pakietu zdrowotnego. Łatwiej jest także tym, którzy lubią swoją pracę i czują się w niej znakomicie. Niektórym pomaga przejście na home office, innym wręcz przeciwnie. To bardzo indywidualna sprawa.
Powrót do pracy to bardzo silne przeżycie. Należy o nim myśleć dopiero wtedy, gdy ustąpią wszystkie objawy, najlepiej w porozumieniu z psychoterapeutą. Często chorym towarzyszy stres, jak zareaguje szef, inni pracownicy. Zazwyczaj te lęki są nieuzasadnione, jednak zrozumiałe, jeśli pamięta się o tym, że choroba uderza w postrzeganie siebie i poczucie własnej wartości. Często lekarze zachęcają do powrotu. Konkretne zadania, poczucie bycia potrzebnym, stały rytm dnia, kontakt z innymi ludźmi to są czynniki, które pomagają wrócić na dawne tory.
Tak, jak depresja może być spowodowana pracą, tak długotrwały brak pracy to też czynnik mocno stresogenny. Obniżone poczucie własnej wartości, problemy finansowe, poczucie beznadziejności. Utrata praca jest w pierwszej dziesiątce najbardziej stresujących rzeczy w życiu człowieka. Czasem to prosta droga do choroby lub nawrotu depresji.
Nie każdy wie, że przy depresji można uzyskać orzeczenie o niepełnosprawności. Depresja jest czynnikiem ryzyka dla niepełnosprawności, a niepełnosprawność – czynnikiem ryzyka rozwoju depresji.
Jeżeli:
- chorujesz na depresję, masz aktualne orzeczenie i czujesz się na siłach, by podjąć pracę,
- jesteś studentem ostatniego roku studiów I lub II stopnia, bądź ukończyłeś studnia nie później niż 5 lat temu,
- masz lekki, umiarkowany, znaczny stopień niepełnosprawności.
W takim razie „TWOJA NOWA PRACA” – Program Absolwent jest projektem dedykowanym specjalnie dla Ciebie!
Zgłoś się do nas TUTAJ. Jeżeli spełniasz wymogi opisane powyżej, skontaktuje się z Tobą pracownik projektu. Zostaniesz zaproszony na rozmowę kwalifikującą.
Po dostaniu się do projektu, zostaniesz o tym poinformowany.
Nie zwlekaj, liczba miejsc jest ograniczona!
Coraz więcej młodych zgłasza problemy zdrowia psychicznego. Nie musi to wcale oznaczać, że mogą przeszkodzić ci w dalszym kształceniu.
Co możesz zyskać w pracy, będąc osobą z niepełnosprawnością w zależności od stopnia/rodzaju? O co warto pytać pracodawcę i co samemu warto wiedzieć?
Jak się zapisać, co to są punkty ECTS i czy możesz obawiać się jedynki? Przekonaj się, jak studia wyglądają w rzeczywistości i jakie panują na nich zasady.