Jakie wsparcie otrzymasz na uczelni, mając zaburzenia zdrowia psychicznego? - Uczelnia Dostępna

To bardzo trudne chorować i mieć zaburzenia zdrowia psychicznego. Jednocześnie nie poddawać się i starać się ze wszystkich swoich sił studiować. Zmiana środowiska, nierzadko miejsca zamieszkania mogą powodować nasilenie niektórych objawów. Na dodatek często student musi przebywać w gronie całkiem nowych osób, które nie wiedzą, z jakimi problemami musi się borykać. Na jakie udogodnienia możesz liczyć na uczelni, kiedy masz zaburzenia zdrowia psychicznego?

Najczęstsze zaburzenia wśród studentów

Według danych Uniwersytetu Warszawskiego najczęstszymi chorobami i zaburzeniami zdrowia psychicznego, z jakimi zgłaszają się studenci są:

- zaburzenia nastroju, takie jak: zaburzenia depresyjne, choroba afektywna dwubiegunowa, reaktywne zaburzenia depresyjne występujące w ścisłym związku z trudnymi wydarzeniami,

- różnego rodzaju zaburzenia lękowe takie jak fobia społeczna, reakcje lękowe, trudności w radzeniu sobie ze stresem na przykład egzaminacyjnym czy związanym z obciążeniami na uczelni,

- obciążenia psychiczne wynikające z sytuacji życiowej studenta, śmierci kogoś bliskiego, długotrwałej choroby studenta mającej swoje psychologiczne konsekwencje, utrzymująca się trudność mająca wpływ na stan psychiczny studenta;

- kłopoty osobowościowe, problemy w zakresie motywacji i samorealizacji odnoszące się do nauki, jak również do konkretnych, ważnych dla studenta aspektów życia;

- schizofrenia i inne zaburzenia psychotyczne.

Jak widać, nie jesteś w swoich problemach osamotniony. Coraz więcej młodych zgłasza problemy zdrowia psychicznego. Nie musi to wcale oznaczać, że mogą przeszkodzić ci w dalszym kształceniu.

BON na początek

Jak widać powyżej, zróżnicowanie problemów jest bardzo duże, zatem ich rozwiązanie powinno być dostosowane do danej osoby. Pierwsze swoje kroki powinieneś skierować w kierunku Biura ds. Osób z Niepełnosprawnościami. Łatwo znajdziesz go wpisując nazwę w wyszukiwarce i połączysz z nazwą uczelni. W BON-ie specjaliści tam pracujący zapewne zaproszą cię na indywidualne konsultacje, aby lepiej poznać twój problem. Dzięki temu łatwiej będzie im dostosować udogodnienia do twoich potrzeb. powiedzą, jakie możliwości masz na uczelni. Poinformują Cię o możliwości konsultacji psychologicznych, indywidualnego toku studiów, który należy się osobie z niepełnosprawnością. Wynika to z Regulaminu Studiów lub czasami z innych dokumentów (Regulaminu Wsparcia, Usług realizowane przez Biuro itd.), które regulują uprawnienia osób posiadających orzeczenie. Pracownicy biura pomogą też rozwiązać sprawy z wszelkimi trudnościami, które możesz napotkać na swojej drodze, studiując. Jeśli problem studenta ma charakter długotrwały i wiąże się z koniecznością podjęcia wyłączającego leczenia, można skorzystać z urlopu zdrowotnego, który skutkuje ponownym i bezpłatnym wpisaniem studenta na ten sam semestr lub rok akademicki. Zależnie od kondycji zdrowotnej i motywacji studenta, rozwiązaniu może  towarzyszyć możliwość rozliczania wybranych przedmiotów.

Niewidoczny niepełnosprawny

Często studenci boją się przyznać prowadzącym, że mają problemy zdrowotne. Boją się niezrozumienia, traktowania inaczej, mówienia o swoich osobistych problemach osobom trzecim.  Będąc wykładowcą, trudno odróżnić „lesera” od osoby ze szczególnymi potrzebami. O ile opóźnienia, wynikające z pobytu w szpitalu, łatwo udokumentować, o tyle nieobecności na skutek nasileń objawów choroby – znacznie gorzej. Osoba z problemami ze wzrokiem, na wózku, Głucha – te niepełnosprawności są widoczne, nikt ich nie kwestionuje. Dlatego naprawdę warto postarać się o orzeczenie, które będzie czytelnym znakiem dla pracowników uczelni. W przypadku niepełnosprawności ukrytych, trudno wytłumaczyć, z jakimi realnymi problemami muszą się mierzyć na co dzień.

Codzienne trudności na uczelni

Wiele osób zmaga się z trudnością w przyswajaniu wiedzy. To mocne zaburzenia koncentracji, pamięci, utrzymania odpowiedniego poziomu motywacji, problemy z radzeniem sobie ze stresem. Pod presją czasu trudniej organizować sobie pracę, określać cele, priorytety. I te okropne skutki uboczne przyjmowanych leków, senność i „przymulenie”. A bez nich przecież już w ogóle trudno funkcjonować. No i strach przed pracą w grupach, wystąpieniem przed wykładowcą, grupą. To są rzeczy, z którym każdy student musi się mierzyć. I każdemu jest trudno. A co dopiero mając dodatkowy bagaż w postaci choroby lub zaburzenia.

Jak pomóc sobie pomagać?

Postaraj się porozmawiać z wykładowcą. Może Ci w tym pomóc BON. Zaproponuj rozwiązania, które pomogą zaliczyć Ci materiał:

- będę rozliczany z wiedzy, a nie obecności,

- będę mógł zaliczać elastycznie wymagany materiał, mam okresy lepsze i gorsze,

- otrzymam więcej czasu na przygotowanie prac zaliczeniowych, szczególnie obszernych prac pisemnych, a także w razie konieczności dzielenia ich na mniejsze części,

- będę mógł nagrywać treści zajęć, nie zawsze umiem się odpowiednio skupić w takich warunkach,

- w miarę możliwości otrzymam prezentacje nawet z wyprzedzeniem, przygotuję się wcześniej na zajęcia, łatwiej mi będzie uczyć się tego materiału,

- może odpuśćmy pracę w grupach?

- pozostaw do siebie kontakt mailowy, czasem mam trudności w podejmowaniu kontaktów społecznych,

- ustalmy wspólnie sposób egzaminowania. Czasem potrzebuję więcej czasu, czasem przerw w trakcie, zmiany formy egzaminowania, podzielenia materiału na mniejsze partie lub osobnej sali. Bywa, że jedna taka mała zmiana dla ciebie, to wielkie udogodnienie dla mnie.

Wiemy, że czasem trudno wyjść Ci z łóżka, a co dopiero wyjść z domu na uczelnię. Czasem odczuwasz nasilające się objawy choroby, czasem skutki uboczne stosowania leków, które są ci niezbędne do funkcjonowania. Tym bardziej twoje wysiłki, aby studiować, są warte docenienia. Nie wszyscy na uczelni będą pomocni i otwarci na twoje szczególne potrzeby. Na szczęście rośnie świadomość dotycząca możliwości uzyskania pomocy w strukturach uczelni, jak również świadomość potrzeby wsparcia i akceptacji ze strony  najbliższego otoczenia.